ساحل و یاسین سیدمرتضی – حسینی شاه ‏ترابی

پیش از آن­که پشت میز مطالعه‏ برود، کلید بخاری گازی را چرخاند تا شعلۀ آبی قد بکشد. سپس نشست و در تنهایی و سکوت شبانه‏ زیر نور سفید چراغ، مانیتور لب‏تاب و صفحۀ فیس بوکش را باز کرد. شعری را در کنار دو تصویر دید؛

“دریا عبوس و دل‌تنگ، سر می‌زند به هر سنگ

مُهر است گوشِ ساحل، گُنگ است نای دریا”

تصویر سمت چپ، بچه ‏ای بود سه ساله، افتاده با صورت روی ماسه‏ های کنار دریا. در بین موج ‏ها با تیشرت آستین کوتاه سرخ، شلوارک سیاه، بازوها و پاهای باریک و برفی و کشیده. تصویر آیلار بود. کودک مهاجر سوری که در راه سفر به اروپا قربانی دریا شده بود. تصویری که چند ماه می‏ شد بین کاربران اینترنتی دست به دست می‏ چرخید و او بارها و بارها دیده بود و دلش لرزیده بود…

متن کامل این داستان کوتاه در فصلنامۀ تخصصی ادبیات داستانی و شعر معاصر “داستان شیراز” (سال دوم – شماره ششم– زمستان 1397) منتشر شده است.